Ωδή στην προσωπικότητα “Karl Lagerfeld”!


Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αμβούργο. Η ημερομηνία γέννησης του αποτελεί ένα μεγάλο μυστήριο καθώς ο ίδιος πάντα δήλωνε νεότερος από την ηλικία του και επέμενε στη
δήλωση του πως κανείς δεν γνώριζε την πραγματική ημερομηνία. Μετά από ρεπορτάζ φαίνεται να γεννήθηκε 10 Σεπτεμβρίου του 1933.

Ο Karl Lagerfeld ήταν αριστοκράτης από κούνια! Στην κυριολεξία, καθώς ο πατέρας του ήταν βιομήχανος γάλακτος και τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε σε ένα αριστοκρατικό προάστιο του Αμβούργου, όπου εκεί έμεναν μόνο οι οικονομικά επιφανείς οικογένειες. Ο, τι και αν επιθυμούσε από μόρφωση, μπορούσε να το έχει.
Και από μικρός έδειξε την κλίση του στις τέχνες και στα γράμματα. Πριν ακόμη ξεκινήσει το σχολείο, έμαθε αγγλικά και γαλλικά, ενώ την ώρα που τα παιδιά της ηλικίας του έπαιζαν, εκείνος επέλεγε τις βόλτες στα Μουσεία και στα θέατρα. Η οικογένεια του, εύπορη και χωρίς να έχει πληγεί από τις στερήσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, φροντίζει για την εκπαίδευση του, στέλνοντας τον σε ιδιωτικό σχολείο, και στη συνέχεια για τις σπουδές του στη ζωγραφική και την ιστορία στο Παρίσι.

Ο Karl στο Παρίσι

Κι εκεί ξεκινάει σιγά σιγά τα πρώτα του βήματα. Παρά την οικονομική άνεση της οικογενείας, ο Karl κερδίζει την πρώτη του δουλειά ως βοηθός του Pierre Balmain μέσα από έναν διαγωνισμό σχεδίου από το Διεθνές Ινστιτούτο Υφασμάτων το 1955. Είχε κερδίσει την πρώτη θέση, σχεδιάζοντας παλτό ενώ ο YSL είχε βγεί μόλις τρίτος για το σχεδιασμό ενός φορέματος στον ίδιο διαγωνισμό!

Μετά από μόλις 3 χρόνια, πηγαίνει στον designer Jean Patou. Εκεί θα σχεδιάζει 2 συλλογές υψηλής ραπτικής το χρόνο για τα επόμενα 5 χρόνια. Η πρώτη του συλλογή τον
Ιούλιο του 1958, την οποία παρουσίασε με το ψευδώνυμο Roland Karl, κατακεραυνώθηκε από τους κριτικούς μόδας της εποχής. Τα δημοσιεύματα έγραφαν «Ο νέος σχεδιαστής
της εταιρείας, ο 25άχρονος Roland Karl, παρουσίασε μια συλλογή στην οποία διαστρέβλωσε τις φιγούρες και δεν είχε καμία συνοχή με τις προηγούμενες κολεξιόν.
Από το 1964 έδινε σχέδια του στον οίκο Chloé, για να γίνει ο κύριος σχεδιαστής του μέχρι το 1978. Οι επαναστάσεις στα σχέδια και τα ρούχα του εξέπλητταν ευχάριστα
τους γνώστες της μόδας. Έτσι, από το 1972 εντάσσεται στο δυναμικό του Fendi όπου παραμένει μέχρι τέλους. Τα επόμενα χρόνια, είναι το άτομο που μετά από πολύ κόπο
και καινοτόμες ιδέες θα σώσει τον οίκο της Chanel από την οικονομική καταστροφή καθώς και του δελφίνους που απλά καταχράζονταν το όνομα και τη φήμη της Coco Chanel.
Εκείνη την εποχή θεωρούσε ότι η εικόνα του οίκου Chanel ήταν «στατική» και έτσι μελέτησε περαιτέρω την ιστορία της φίρμας αναζητώντας έμπνευση.

Η ψυχή του Οίκου Σανέλ

Κατάφερε να διατηρήσει την Chanel ως συνώνυμο της απόλυτης πολυτέλειας, με tweed σύνολα και τσάντες κόστους πολλών χιλιάδων ευρώ, ενώ από την άλλη τα αρώματα και τα βερνίκια νυχιών έκαναν την μάρκα προσιτή σε όλους. Η περίπλοκη κατασκευή των ενδυμάτων ανάγκασε τη Chanel να υποστηρίζει και να διατηρεί μικρές βιοτεχνίες στη Γαλλία, από εργαστήρια κεντήματος μέχρι κατασκευαστές των tweed υφασμάτων. Στην πρώτη του ready-to-wear επίδειξη το 1984, ο Lagerfeld περπάτησε στην πασαρέλα με το μοντέλο από τη Γαλλία, Ines de la Fressange. Ο ερχομός του στον Οίκο ήταν καταλυτικός, αφού κατάφερε να εξελίξει τις ιδέες και τα σχέδια της Γαλλίδας σχεδιάστριας, αλλά και να εξελίξει και τον ίδιο τον Οίκο. Μάλιστα, κατάφερε να τον κάνει να έχει διάρκεια στον χρόνο και δεν είναι τυχαίο που ακόμη και σήμερα οι πωλήσεις αγγίζουν τα 5 εκατ. δολάρια τον χρόνο.

Οι αναζητήσεις του Lagerfeld στον τρόπο παρουσίασης των νέων τάσεων στους αγοραστές είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία καινοτόμων επιδείξεων μόδας, με έντονο το θεατρικό στοιχείο. Χρειάστηκαν έξι μήνες για να φτιαχτούν τα λουλούδια που κόσμισαν την πασαρέλα για την επίδειξη Άνοιξη-Καλοκαίρι 2015. Η τελευταία επίδειξη του Lagerfeld για τη Chanel ήταν η συλλογή Άνοιξη-Καλοκαίρι 2019 που παρουσίασε τον Ιανουάριο. Το Grand Palais στο Παρίσι μετατράπηκε σε σκηνικό καλοκαιρινής απόδρασης, περιλαμβάνοντας μία βίλα και μία πισίνα. Ωστόσο, αυτή τη φορά δεν εμφανίστηκε ο ίδιος στην πασαρέλα για να πάρει τα εύσημα στο τέλος της επίδειξης, όπως συνηθίζεται.

Η εκκεντρική του προσωπικότητα

Εκκεντρικός σχεδιαστής, καυστικός, ειρωνικός, ενίοτε και προσβλητικός ο διάσημος σχεδιαστής άφησε το στίγμα του στην παγκόσμια βιομηχανία της μόδας, όχι μόνο ως σχεδιαστής αλλά και ως προσωπικότητα. Ο ίδιος, πάλι, έλεγε πως ήταν ειλικρινής. Αφόρητα ειλικρινής σε κάποιες περιπτώσεις, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που δηλώσεις του είχαν προκαλέσει την οργή της κοινής γνώμης. Κάτι που ίσως μοιάζει λογικό αφού η μητέρα του ήταν υπεύθυνη για πολλά “εγκλήματα”. Δεν του επέτρεπε να φλυαρεί ενώ συνομιλούσε με αυτήν, γιατί «ίσως να είσαι 6 ετών, αλλά εγώ δεν είμαι» έλεγε, αρνήθηκε να τον αφήσει να φοράει γυαλιά, αν και ο ίδιος είχε προβλήματα όρασης, λέγοντας «Τα παιδιά με γυαλιά είναι το πιο άσχημο πράγμα στον κόσμο», τον επέπληττε για το κάπνισμα στην εφηβεία, επειδή «αν καπνίζεις, τα χέρια γίνονται χάλια, όπως τα δικά σου».
Μεταξύ των λίγων συνετών σχολίων που έλαβε από τη μητέρα του ήταν ότι η ομοφυλοφιλία ήταν «τίποτα, ακριβώς όπως και το χρώμα των μαλλιών, μερικά είναι μαύρα και μερικά είναι ξανθιά, ποιος νοιάζεται» κάτι που ο Lagerfeld επαναλαμβάνει με κάποια υπερηφάνεια χωρίς να διαφημίζει τη σεξουαλικότητα του.

Το μότο του «Κάιζερ της μόδας» ήταν πάντα «Μια μικρή αίσθηση του χιούμορ και λίγη ασέβεια. Αυτά χρειάζεται ένας θρύλος για να επιβιώσει», συνοψίζοντας ολόκληρο τον ψυχισμό του.

Αναμφισβήτητα ο Karl Lagerfeld ήταν ένας από τους πιο χαρισματικούς σχεδιαστές στην ιστορία της μόδας και εξαιρετικός φωτογράφος. Ένας αληθινός καλλιτέχνης, που ζούσε κόντρα σε κάθε στερεότυπο, με προσωπικό στιλ που ξεχώριζε. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που λες πως ο κόσμος της μόδας και του θεάματος γενικότερα, μένει πιο φτωχός με την απώλειά του.

 

Επιμέλεια: Γκανιάτσα Δέσποινα

Oι fashion ταινίες που αξίζει να δεις!

Με αφορμή την ανακοίνωση για το 1ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόδας της Αθήνας αποφάσισα το σημερινό άρθρο να αφορά κάποιες από τις καλύτερες ταινίες μόδας, ώστε να πάμε διαβασμένες!

Και η Αθήνα στο εξής έχει το δικό της Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Μόδας. Πρόκειται για το 1ο Athens Fashion Film Festival (AFFF) που θα πραγματοποιηθεί από 25 έως 27 Φεβρουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με δωρεάν είσοδο για το κοινό. Το Φεστιβάλ θα περιλαμβάνει 100 ταινίες (ντοκιμαντέρ, μυθοπλασίας,μικρού και μεγάλου μήκους), ειδικά αφιερώματα, παράλληλες δράσεις και διεθνείς προσκεκλημένους από τον χώρο της μόδας και του κινηματογράφου. Τα θέματα από τα οποία εμπνέονται και αναπτύσσουν οι ταινίες, δεν είναι θέματα μόδας μόνο, σύμφωνα με τους διοργανωτές. «Είναι θέματα και κώδικες που η μόδα χρησιμοποιεί για να θίξει με μοναδικό τρόπο φλέγοντα, πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα».

Μέσα στα χρόνια η μόδα ενέπνευσε αρκετούς σκηνοθέτες να δημιουργήσουν ταινίες για τη ζωή μεγάλων σχεδιαστών ή γενικότερα για τη βιομηχανία της μόδας. Όμως μην φαντάζεσαι πως αναφέρομαι σε ταινίες που παρουσιάζουν ένα πλουμιστό lifestyle, μόδα, drugs and rock and roll. Κάνω λόγο για ταινίες που έχουν έντονες fashion αναφορές, είναι σημεία αναφοράς για την εκάστοτε δεκαετία όσον αφορά τη μόδα και φυσικά έχουν τρομερά κοστούμια. Δείτε στη συνέχεια μερικές από τις αγαπημένες μας.

Breakfast at Tiffany’s (1961)
Μια ταινία θρύλος για όλες τις fashionistas. Ένα αριστούργημα που ανέδειξε την Audrey Hepburn και κατέταξε την ταινία στη λίστα των «κλασικών». Η συγκεκριμένη εγκωμιάζει τη ζωή στη Νέα Υόρκη και παρουσιάζει τη ζωή μιας νεαρής κοπέλας που για να επιβιώσει εκεί επιδίδεται σε κοινωνικά ανήθικες πρακτικές.

A Clockwork Orange (1971)
Μπορεί ο Κιούμπρικ να δημιούργησε ένα ύμνο στη βία, παρόλα αυτά η απόλυτη θεατρικότητα της ταινίας και τα υπέροχα κοστούμια είναι τα δύο κριτήριά μας για να την
εντάξουμε σε αυτή τη λίστα. Το κουρδιστό πορτοκάλι είναι μια χρονομηχανή που ταξιδεύει τους θεατές στη δεκαετία του 1970.

Gentlemen Prefer Blondes (1953)
Στη λίστα μας δεν θα μπορούσαμε να μη συμπεριλάβουμε κάποια ταινία της Marily Monroe. Μπορεί το ταλέντο της στην υποκριτική να μην μας συνεπήρε ποτέ, αλλά στο ρόλο του showgirl, τράβηξε την προσοχή μας τραγουδώντας το «Diamonds are a girls best friend». Πολλές iconic εμφανίσεις της γυναίκας που συγκλονίζει και μετά θάνατον τον αντρικό πληθυσμό, θα ανακαλύψετε μέσα στην ταινία.

Blow Up (1966)
Πως θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την ταινία που στα 1960s αποτύπωσε το κίνημα της εποχής στην Αγγλία; Ένας φωτογράφος μόδας κάνει στροφή στην καριέρα του σε κάτι πιο παράνομο και σκοτεινό. Εντούτοις αυτό που μας τραβάει την προσοχή δεν είναι η πλοκή, αλλά η εικόνα, η σκηνοθεσία και φυσικά το όλο σκηνικό που μας ταξιδεύει. Μια ταινία που χώρεσε δύο It Girls της εποχής, τη Veruschka και την Jane Birkin.

Pretty Woman (1990)
Η δεκαετία του 90 σημαδεύεται με την κυκλοφορία του «Pretty Woman». Η Τζούλια Ρόμπερτς ντύνεται με έντονα χρώματα, ψηλόμεσα παντελόνια, κοψίματα στην περιοχή της κοιλιάς, καπέλα και ένα πολύ εντυπωσιακό φόρεμα. Η διττή στυλιστική ταυτότητα της πρωταγωνίστριας κινείται ανάμεσα στο street style των 90s και τη σικάτη πλευρά των γυναικών της υψηλής κοινωνίας όπως περιγράφεται στην ταινία.

Moulin Rouge (2001)
Το Moulin Rouge είναι η ταινία που έχει κερδίζει δυο Όσκαρ για τη Σκηνογραφία αλλά και την Ενδυματολογία της. Τα βραβεία αυτά αποτελούν επιβεβαίωση των εντυπωσιακών εμφανίσεων που παρουσιάζονται στην ταινία. Η αισθητική της είναι πλήρως εναρμονισμένη με την εποχή που εκτυλίσσεται η ιστορία της ταινίας. Στενοί κορσέδες που αποπνέουν θηλυκότητα και σέξι διάθεση, πολλαπλά αστραφτερά πετράδια και εντυπωσιακά φορέματα κάνουν το Moulin Rouge μια ιδιαίτερα μοδάτη ταινία εποχής.

Amelie (2001)
Η ρομαντική κομεντί ξεδιπλώνει τη γαλλική φινέτσα και το ρομαντικό χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας και του ρόλου που υποδύεται. Το κοντοκουρεμένο καρέ της ηθοποιού γίνεται η απόλυτη μόδα της εποχής, ενώ χαρακτηριστικά είναι και τα φορέματα που τη ντύνουν στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας.

Devil Wears Prada (2006)
Είναι μια από τις πιο σύγχρονες στυλάτες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Το σενάριο βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα που εξέδωσε μια πρώην βοηθός της αρχισυντάκτριας της Vogue, Άννα Γουίντουρ. Μια ταινία που στηρίζεται στη μόδα παρουσιάζει καθ’ όλη τη διάρκεια δημιουργίες από διάσημους οίκους μόδας, όπως Chanel και Prada. Κοστούμια, φορέματα, κοσμήματα, ψηλοτάκουνα γίνονται το κέντρο της προσοχής του γυναικείου φύλου που παρακολούθησε την ταινία ξανά και ξανά.

Factory Girl (2006)
Η ταινία που στηρίχτηκε πάνω στη ζωή του It Girl, Edie Sedgwick. Μοντέλο, ηθοποιός, socialite και πάνω από όλα μούσα του Andy Warhol. Μια ταινία που περιγράφει τη
ζωή μιας γυναίκας που στιγμάτισε τη μόδα, δε θα γινόταν να λείπει από αυτή τη λίστα. Κοστούμια που αναβίωναν τις πιο iconic εμφανίσεις της Edie.

Great Gatsby (2013)
Ταξίδεψε τους θεατές στη δεκαετία του 20 και τη τζαζ διάθεση που απέπνεε. Η πρωταγωνίστρια, Κάρεϊ Μάλιγκαν εμφανίζεται στην ταινία με υπέροχες εμφανίσεις της εποχής. Τα κοσμήματα ήταν το αγαπημένο αξεσουάρ της εποχής εκείνης, ιδιαίτερα οι πέρλες που απογειώνουν την κινηματογραφική εμφάνιση της ηθοποιού. Ντύνεται με φορέματα που φτάνουν το γόνατο και στολίζει το κεφάλι της με διάφορες στέκες γεμάτες με πετράδια, ενώ δε παραλείπονται τα χαρακτηριστικά φτερά που αγκάλιαζαν τους ώμους και τα χέρια των γυναικών εκείνη την εποχή.

The Dressmaker (2015)
Μια σχεδιάστρια μόδας επιστρέφει στον τόπο καταγωγής της, μια μικρή επαρχιακή πόλη της Αυστραλίας, στις αρχές της δεκαετίας του ’50, με σκοπό τη μεταμόρφωση των γυναικών της περιοχής αλλά και την εκδίκηση για μια ιστορία από το παρελθόν. Η Τίλι καταφθάνει ντυμένη σαν femme fatale, εξοπλισμένη με τη ραπτομηχανή και την εμπειρία της στην υψηλή ραπτική, έχοντας μαθητεύσει δίπλα στη Madame Vionnet, στους καλύτερους οίκους στο Παρίσι και στο Μιλάνο.

Phantom Thread (2017)
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες που κυκλοφόρησαν τελευταία. Ένα ταξίδι γύρω από την υψηλή ραπτική και τη δεκαετία του 50 ξεκινά με την ιστορία του σχεδιαστή Ρέινολντς Γούντκοκ. Η ραπτική για το σχεδιαστή της ταινίας δεν είναι ένα απλό επάγγελμα, ούτε καν τέχνη αλλά η ίδια του η ζωή. Ξετυλίγεται ένα κουβάρι από μοναδικές δημιουργίες, με τα φορέματα της εποχής να κλέβουν την παράσταση. Πρόκειται για μια σύγχρονη, απόλυτα σικάτη και στυλάτη ταινία.

Αυτές είναι κάποιες από τις ταινίες που αξίζει να δεις ώστε να πάρεις μια μικρή γεύση του στυλ και της μόδας διαφορετικών δεκαετιών. Όμως επειδή έχω πολύ υλικό ακόμα και το επόμενο άρθρο θα κινείτε στο ίδιο concept με ταινίες – ντοκιμαντέρ μόδας. Stay tuned…

Επιμέλεια: Γκανιάτσα Δέσποινα