Ο διάσημος σχεδιαστής μόδας Τζιάνι Βερσάτσε, 24 χρόνια πριν, στις 15 Ιουλίου του 1997, επεφτε νεκρός στην έπαυλή του στο Μαϊάμι από τις σφαίρες αδίστακτου δολοφόνου.

Ηταν ένα ηλιόλουστο, καλοκαιρινό πρωινό στο Miami- το ημερολόγιο έδειχνε 15 Ιουλίου του 1997. Ο Gianni Versace βγήκε από το σπίτι του και πετάχτηκε μέχρι ένα κατάστημα τρία οικοδομικά τετράγωνα πιο πέρα. Αγόρασε καφέ και περιοδικά, αντάλλαξε χαιρετισμούς με τον διευθυντή και επέστρεψε στην Casa Casuarina, την εντυπωσιακή βίλα που είχε ξοδέψει εκατομμύρια για να αγοράσει και να ανακαινίσει. Ανέβηκε τα πέντε μαρμάρινα σκαλοπάτια και έβαλε το κλειδί στην κλειδαριά της σιδερένιας πύλης.

Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, ένας μελαχρινός ανέβηκε πίσω του τα μαρμάρινα σκαλοπάτια. Ο Andrew Cunanan πυροβόλησε τον Gianni Versace , δύο φορές στο κεφάλι, έκανε μεταβολή και έφυγε ανενόχλητος, αφήνοντας ένα από τους σημαντικότερους σχεδιαστές μόδας του 20ου αιώνα να κείτεται νεκρός σε ηλικία μόλις 50 χρονών.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Gianni γεννήθηκε στην Καλαβρία της Ιταλίας το 1946. Ο ίδιος εκδήλωσε γρήγορα την κλίση του προς το χώρο της μόδας και έφτιαξε το πρώτο του φόρεμα στα 9 του χρόνια. Tο 1972 πήρε την απόφαση και έβγαλε ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για το Μιλάνο. Στο μεταξύ, συνέχισε να εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, σχεδιάζοντας ρούχα κατά παραγγελία για μικρές εταιρείες.

Ο Versace άνοιξε την πρώτη του μπουτίκ το 1978 στο Μιλάνο και γρήγορα κατάφερε να προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση. Ζωντανά χρώματα, έντονα prints και σέξι κοψίματα έκαναν τη διαφορά στα σχέδιά του και γρήγορα έκαναν τον ίδιο να ξεχωρίσει. Οι πολυτελείς δημιουργίες του ενέπλεκαν το κλασικό με το σέξι με έναν τρόπο μοναδικό. Τα σχέδιά του αναδείκνυαν το σώμα, τονίζοντάς το με κοψίματα και πολυτελή υφάσματα και τα μοτίβα του είχαν αναφορές από την ελληνική και τη ρωμαϊκή αρχαιότητα- η μυθολογική Μέδουσα έγινε το σήμα του οίκου του. 

Στον Versace χρεώνονται πολλές καινοτομίες στο χώρο της μόδας. Από τη συμμετοχή των celebrities στις καμπάνιες μόδας και την παρουσία τους στο… front row των επιδείξεων εώς την καθιέρωση των top models των ΄90s όπως η Ναόμι Κάμπελ, η Κρίστι Τέρλινγκον και η Λίντα Ευανγκελίστα, οι οποίες περπάτησαν στις πασαρέλες με τα ρούχα του και έγιναν τα πρόσωπα του Οίκου του. Ακόμη και το γεγονός ότι η βιομηχανία της μόδας έγινε σημαντικό στοιχείο της ποπ κουλτούρας, στην ίδια κατηγορία θεάματος με το Χόλιγουντ, οφείλεται εν μέρει στον Versace.

Σχεδίασε κοστούμια για παραστάσεις και καλλιτέχνες, συνεργάστηκε με το Μπαλέτο της Σκάλας του Μιλάνο, με την Οπερα του Σαν Φρανσίσκο και έραψε τα ρούχα για πολλές άλλες παραγωγές. Οπως και ρούχα για τον Μάικλ Τζάκσον, τον Πολ Μακ Κάρτνεϊ, τον Ελτον Τζον. Προσωπικός φίλος της πριγκίπισσας Νταϊάνα, την οποία έντυνε συχνά με ρούχα που συζητούνταν.

Ο Versace μέχρι το θάνατο του είχε χτίσει ήδη μια αυτοκρατορία 807 εκατ. δολαρίων με 130 μπουτίκ σε όλο τον κόσμο. Μετά το θάνατό του, η αδερφή και μούσα του Donatella Versace ανέλαβε τη θέση του στον οίκο, ο οποίος συνέχισε την επιτυχημένη πορεία του, διασφαλίζοντας ότι η αίγλη και το πάθος τόσο του οίκου όσο και του ίδιου του σχεδιαστή θα παρέμεναν τα καθοριστικά χαρακτηριστικά του brand.

Επιμέλεια: Γκανιάτσα Δέσποινα

Ο Cristóbal Balenciaga γεννήθηκε σε μια παραλιακή πόλη των Βάσκων, την Γεταρία στις 21 Ιανουαρίου του 1895. Την μεγάλη του αγάπη αλλά και το έναυσμα για τον σχεδιασμό ρούχων τα κληρονόμησε από τη μητέρα του η οποία ήταν μοδίστρα, και έτσι, σε μόλις ηλικία των 12 ξεκίνησε να δουλεύει ο ίδιος σαν ράφτης. Μόλις σε ηλικία 22 χρόνων άνοιξε τον πρώτο του οίκο στο San Sebastian, ενώ ακολούθησαν οίκοι στην Μαδρίτη και την Βαρκελώνη. Ο εμφύλιος πόλεμος της Ισπανίας τον υποχρέωσε να μετακομίσει μόνιμα στο Παρίσι, κι από εκεί ξεκίνησε ο δρόμος του προς τη δόξα. Στο Παρίσι συνεργάστηκε με ονόματα όπως η Κοκό Σανέλ και η Έλσα Σιαπαρέλι.

Σιγά-σιγά άρχισε να ελκύει την προσοχή της ελίτ της μόδας της εποχής: της μοναρχίας και του σινεμά. Η πελατεία του απαρτιζόταν από μεγάλα ονόματα του Ευρωπαϊκού και Αμερικανικού κινηματογράφου. Οι Marlene Dietrich, Greta Garbo, Grace Kelly, Audrey Hepburn και Jackie Kennedy ήταν μόνο κάποιες από τις μεγάλες κυρίες που τον εμπιστεύονταν και την υψηλή ραπτική του, ενώ η βασίλισσα του Βελγίου Fabiola, μαγεύτηκε εξ’ αρχής από τα σχέδιά του.

Η εκτενέστατες γνώσεις του για το σχέδιο και τα υφάσματα, σε συνδυασμό με το γεγονός πως ο ίδιος έμπαινε στη διαδικασία του ραψίματος και δημιουργίας του ρούχου, έδιναν στον σχεδιαστή τη δυνατότητα να μεταφέρει τις εμπνεύσεις του από το χαρτί στην πραγματική ζωή με μεγάλη ακρίβεια και επιτυχία. Μέσα από το έργο του κατάφερε να επαναπροσδιορίσει τη γυναικεία σιλουέτα στις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Μετατόπισε το ενδιαφέρον από τις λεπτές γραμμές και τα μοντέρνα look που πρότεινε ο γαλλικός οίκος Dior σε εμφανίσεις με όγκο, φαρδιές και πλούσιες.

Οι καινοτομίες του πολλές. Η τόλμη του αξεπέραστη. Ένας καλλιτέχνης που δεν εφησυχοζόταν, εφεύρισκε καινούργιες φόρμες και προκαλούσε με τα πρωτοποριακά υλικά, τους απρόσμενους συνδυασμούς χρωμάτων και τα «γλυπτικά» σχέδια του. Παλτό με εφέ κουκουλιού, ευμεγέθη κουμπιά, baby doll, sack φορέματα, αλλά και αμπίρ τουαλέτες αποτελούν ορισμένα από τα εφόδια που προσέφερε ο σχεδιαστής στη γυναίκα του οίκου προκειμένου να κατακτήσει την ενδυματολογική αρένα.

Ο Balenciaga έκλεισε τον οίκο του το 1968, απογοητευμένος από τον δρόμο που είχε πάρει η μόδα. Σε ηλικία 74 ετών, κλείνει όλες τις μπουτίκ του σε Παρίσι, Βαρκελώνη και Μαδρίτη και αποσύρεται στην Ισπανία. Τέσσερα χρόνια μετά, στις 23 Μαρτίου του 1972, πεθαίνει στην Xabia της Ισπανίας. Την ημέρα του θανάτου του, το περιοδικό «Women’s Wear Daily» κυκλοφορεί με τον τίτλο «The King is Dead» και κανένας δεν αναρωτιέται σε ποιον αναφέρεται.

Το τεράστιο ταλέντο του επιβεβαίωσαν: Ο Christian Dior που τον είχε χαρακτηρίσει ως «τον δάσκαλο όλων μας», ενώ η Coco Chanel ως τον «μόνο πραγματικό σχεδιαστή υψηλής ραπτικής, με όλη τη σημασία του όρου». Ακόμα και σήμερα παραμένει μια απο τις πιο εμβληματικές μορφές του χώρου της μόδας ενώ ο Οίκος Balenciaga συνεχίζει να λειτουργεί αφού εξαργοράστηκε και άνοιξε υπό νέα διεύθυνση.

Επιμέλεια: Γκανιάτσα Δέσποινα